„Piep*zyć Mickiewicza 2” to polska komedia młodzieżowa, która zadebiutowała na dużym ekranie 24 stycznia 2025 roku. To kontynuacja filmu z 2024 roku, która zaskakuje pozytywną przemianą w porównaniu z poprzednikiem.
Reżyserka Sara Bustamante-Drozdek oraz scenarzysta Kacper Szymański wyraźnie wyciągnęli wnioski z wcześniejszych doświadczeń, dostarczając widzom bardziej dojrzałą i spójną opowieść. Akcja filmu ponownie skupia się na uczniach klasy III B oraz ich nietuzinkowym wychowawcy Janie Sienkiewiczu (Dawid Ogrodnik).
Autyzm bez barier
Nowym elementem jest wprowadzenie postaci Kordiana zwanego Korkiem (Karol Rot), ucznia w spektrum autyzmu, który dołącza do klasy. Jego obecność staje się katalizatorem wielu wydarzeń, ukazując zarówno wyzwania, jak i piękno różnorodności. Film porusza temat akceptacji, inności oraz trudności, z jakimi borykają się osoby w spektrum w systemie edukacji. Relacja Korka z grupą Dantego (Hugo Tarres) pokazuje, jak wsparcie rówieśników może wpłynąć na rozwój i samoakceptację jednostki.
Nauka prawdziwej miłości
Ważnym wątkiem jest również edukacja seksualna. Film w przejrzysty sposób ukazuje, jak brak odpowiedniej wiedzy i presja społeczna mogą prowadzić do nieporozumień i błędnych decyzji. Sceny, w których uczniowie konfrontują swoje wyobrażenia z rzeczywistością, niosą z sobą wartościowe przesłanie o potrzebie otwartej komunikacji i wzajemnego szacunku w relacjach. Humor w „Piep*zyć Mickiewicza 2” balansuje między autentycznymi, zabawnymi momentami, a nieco czerstwymi żartami. Jednak pod warstwą komedii kryją się istotne tematy, takie jak uprzedmiotowienie kobiet czy wpływ pornografii na postrzeganie intymności. Twórcy starają się edukować, nie popadając przy tym w moralizatorstwo, co czyni film przystępnym dla młodszej widowni.
Ważne, by mieć autorytet
Postać Jana Sienkiewicza, choć w tej części mniej eksponowana, nadal pełni rolę mentora i przewodnika dla młodzieży. Jego relacja z Ireną (Weronika Książkiewicz) dodaje fabule głębi, ukazując dylematy dorosłych próbujących znaleźć równowagę między życiem zawodowym a osobistym. Mimo pewnych niedociągnięć, takich jak miejscami zbyt łopatologiczne przedstawienie niektórych wątków czy przewidywalność fabuły, „Piep*zyć Mickiewicza 2” to krok naprzód w porównaniu z pierwszą częścią. Film oferuje wartościowe przesłania, ukazując realia współczesnej młodzieży w sposób lekki, ale refleksyjny. To propozycja nie tylko dla nastolatków, ale także dla dorosłych, którzy chcą lepiej zrozumieć wyzwania stojące przed młodym pokoleniem. Podsumowując, „Piep*zyć Mickiewicza 2” to udana kontynuacja, która łączy humor z ważnymi tematami społecznymi, oferując widzom zarówno rozrywkę, jak i materiał do przemyśleń.
Źródło zdjęcia: oficjalny materiał promocyjny
